การเดินทางคนเดียวอาจเป็นประสบการณ์ที่น่าห่วงใยสำหรับหลายคน แต่แบกเป้เที่ยวคนเดียว หรือ “แบกเป้โซโล” เป็นแนวทางที่กำลังได้รับความนิยมในวงการนักเดินทางที่กลัวถูกผู้อื่นมองว่าเป็นคนต้องการคนเสียคนเรียกหายไป ในบทความนี้เราจะพาคุณไปรู้จักกับแบกเป้เที่ยวคนเดียว และเราจะแสดงให้คุณเห็นว่ามันไม่ใช่เรื่องยากอย่างที่คุณคิด!
1. แนะนำแบกเป้เที่ยวคนเดียว
การแบกเป้เที่ยวคนเดียวคือการตัดสินใจที่อาจทำให้คุณรู้สึกเสี่ยงหรือเหงา แต่มันก็มีประโยชน์มากมาย เรามาดูกันว่าทำไมควรลองแบกเป้เที่ยวคนเดียวบ้าง
2. ความอิสระ
การเดินทางคนเดียวให้คุณความอิสระในการตัดสินใจที่จะไปที่ไหน และที่ไหนควรใช้เวลาเที่ยวกี่วัน ไม่ต้องต่อรองกับใคร คุณคือผู้ตัดสินใจทั้งหมด!
3. พักผ่อนแบบแท้
การเดินทางคนเดียวให้คุณโอกาสในการพักผ่อนแบบแท้ คุณสามารถเติมพลังงานตัวเองได้ในความเงียบสงบ และสัมผัสกับธรรมชาติแบบไม่มีสันติสุขที่มีชีวิตอยู่รอบตัว
4. การเรียนรู้และพัฒนาตนเอง
การเดินทางคนเดียวเป็นโอกาสที่ดีในการเรียนรู้เรื่องใหม่ คุณจะต้องรับมือกับสถานการณ์ที่แปลกประหลาดและแก้ปัญหาด้วยตนเอง นี่คือโอกาสที่ดีในการพัฒนาทักษะและความเป็นอิสระของคุณ
5. การค้นพบตัวเอง
เมื่อคุณเดินทางคนเดียว คุณจะมีโอกาสในการค้นพบตัวเองอย่างแท้จริง คุณอาจพบความเข้าใจในตัวเองและความตั้งใจที่ไม่曾รู้มาก่อน
6. ความปลอดภัย
ความปลอดภัยเป็นประเด็นที่น่ากังวลสำหรับนักเดินทางคนเดียว แต่การเตรียมความพร้อมและระมัดระวังเป็นสิ่งสำคัญ แบกเป้เที่ยวคนเดียวยังสามารถรักษาความปลอดภัยได้
7. การแบกเป้เที่ยวคนเดียว: ขั้นตอนที่ควรทำ
7.1 วางแผนการเดินทาง
ก่อนอื่นให้คุณวางแผนการเดินทางอย่างละเอียด รวมถึงสถานที่ที่คุณต้องการไป ระยะเวลาที่คุณจะเดินทาง และงบประมาณที่คุณสามารถใช้ได้
7.2 รีวิวสถานที่ปลายทาง
ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่ที่คุณจะเดินทาง รีวิวร้านอาหาร ที่พัก และกิจกรรมที่น่าสนใจที่นั่น
7.3 การเตรียมตัว
ในการแบกเป้เที่ยวคนเดียว คุณจะต้องเตรียมตัวอย่างดี เช่น การชำระเงินด้วยบัตรเครดิต การรักษาสุขภาพ และการนำของที่จำเป็นไปด้วย
8. คำแนะนำเพิ่มเติม
การเดินทางคนเดียวอาจเป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้น แต่อย่าลืมแบ่งปันข้อมูลสถานที่ที่คุณไปกับคนในครอบครัวหรือเพื่อน และติดตามข้อแนะนำจากเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น
9. สรุป
การแบกเป้เที่ยวคนเดียวอาจเป็นประสบการณ์ที่ท้าทาย แต่มันเป็นโอกาสที่ดีในการค้นพบโลกและตัวเอง อย่าปล่อยให้ความกังวลหรือความเสียใจขวัญกีดกันไปยุ่งยากคุณเป็นธรรมชาตินักเดินทาง!
แบกเป้เที่ยวคนเดียว: 5 คำถามที่พบบ่อย
1. การเดินทางคนเดียวเป็นปลอดภัยหรือไม่?
การเดินทางคนเดียวอาจมีความเสี่ยงมากขึ้นในบางสถานการณ์ แต่ความปลอดภัยขึ้นอยู่กับการเตรียมตัวและการระมัดระวังของคุณ
2. การแบกเป้เที่ยวคนเดียวควรมีอายุเท่าไหร่?
ไม่มีอายุที่กำหนดสำหรับการแบกเป้เที่ยวคนเดียว สำคัญที่สุดคือความพร้อมและความเป็นอิสระของคุณ
3. อย่างไรที่จะตอบสนองกับความเหงาในการเดินทางคนเดียว?
คุณสามารถพบกับผู้คนใหม่ หรือติดต่อกับคนที่คุณรักผ่านสื่อสังคมออนไลน์ได้ นอกจากนี้ยังสามารถเพิ่มกิจกรรมที่น่าสนใจในรายการเดินทางของคุณ
4. แบกเป้เที่ยวคนเดียวคือประสบการณ์ที่ดีสำหรับผู้หญิงหรือไม่?
การแบกเป้เที่ยวคนเดียวเหมาะสำหรับทุกเพศ เพียงแค่คุณต้องระมัดระวังและเตรียมตัวให้ดี
5. แบกเป้เที่ยวคนเดียวคือประสบการณ์ที่คุณควรลอง?
ใช่! การแบกเป้เที่ยวคนเดียวเป็นประสบการณ์ที่คุณควรลองอย่างน้อยครั้งในชีวิต มันจะเป็นโอกาสที่ไม่มีที่ไหนอื่นที่ให้คุณได้พบกับตัวเองและโลกใบนี้
สรุป
การแบกเป้เที่ยวคนเดียวคือประสบการณ์ที่น่าสนใจและมีประโยชน์มากมาย มันเป็นโอกาสที่ดีในการค้นพบโลกและตัวเองอย่างแท้จริง อย่ารอช้า แบกเป้เที่ยวคนเดียวและท้าทายตัวเองในการเดินทางที่ไม่เหมือนใคร!
The Gaijin Trips แบกเป้เที่ยวคนเดียว EP100 สระแก้ว [VIDEO]
“The Gaijin Trips แบกเป้เที่ยวคนเดียว EP100 สระแก้ว
ออกเดินทางเข้าสู่เขตชายแดนไทย-กัมพูชา นี่เป็นครั้งแรกที่ผมคิดว่าตัวเองเดินทางมาก็เกือบจะทั่วประเทศไทยอยู่แล้ว แต่เรายังไม่ได้มาสัมผัสชายแดนฝั่งที่ติดกับประเทศเพื่อนบ้านอย่างกัมพูชาเลย นั่นทำให้ทริปนี้ผมบิดรถมอเตอร์ไซค์ยาวมา 200 กว่ากิโลเมตรเพื่อออกเดินทางมาทำความรู้จักกับ สระแก้ว”
เนื้อหาของวิดีโอ The Gaijin Trips แบกเป้เที่ยวคนเดียว EP100 สระแก้ว
แถวนี้เนี่ยผมเดินๆไปเขาส่วนใหญ่เป็นคนเขมรหมดเลยนะครับในตลาด ใครไม่เคยเป็นนะ ไม่มีน้อยกว่า ว่าแล้วเมื่อกี้ผมเดินชวนคุยแต่พี่ไม่เขิน จากจังหวัดชลบุรีมุ่งหน้าเข้าสู่จังหวัดสระแก้ว เป็นระยะทางที่ไม่น่าจะเกิน 200 กิโลเมตร ใกล้ขนาดนี้ ผมยังไม่แน่ใจว่าทำไมตัวเองถึงยังไม่เคยได้ไป อากาศในฤดูฝน บางครั้งก็ร้อนอบอ้าว โดยเฉพาะภาคตะวันออก ที่ดูในช่วงนี้จะมีฝนไม่เท่าแดด ผมมีโอกาสได้นั่งดูแผนที่ประเทศไทยอยู่บ่อยครั้งในช่วงนี้ ความคิดบางอย่าง ผุดขึ้นมาในหัว หลังจากเห็นชายแดนแต่ละจังหวัดที่ติดกับประเทศกัมพูชาในแผนที่ ถึงสระแก้วก็มีปอยเปตที่ข้ามไปยังกัมพูชาได้ ผมไม่ค่อยมีโอกาสได้เดินทางไปแนบชิดกับประเทศกัมพูชาเท่าไหร่ การเดินทางไปเยือนสระแก้วครั้งนี้อาจจะได้พบเห็นผู้คนในประเทศเพื่อนบ้านของเรา ที่ประกอบอาชีพและใช้ชีวิตอยู่ในประเทศไทยบ้างผมเดินทาง งานเข้ามายังวัดเขาสิงโตเป็นจุดแรก เขาบอกว่าที่นี่เป็นจุดชมวิวของสระแก้วชั้นดี ถ้าคุณเดินขึ้นไปบนภูเขาลูกนี้ไหว ผมจ้องมองภูเขาแบบไม่มีสิทธิ์คิดอะไร ถ้าขี่รถมาไกลขนาดนี้จะไม่ขึ้นไปก็คงไม่ได้ เส้นทางการขึ้นบันไดที่รายล้อมไปด้วยรูปปั้นพญานาค รักเล่นธูปของผู้ที่เดินทางมาบูชา เป็นบรรยากาศแวดล้อมที่บ่งบอกว่า ผู้คนจะไม่ได้ขึ้นไปที่นี่ เพราะบางคนอาจจะเดินทางมาเพื่อกราบไหว้เท่านั้น ผมชอบบรรยากาศแบบนี้เพราะจะได้เดินลำพัง มันทั้งเงียบ ที่มีแค่เสียงเท้าตัวเองกับธรรมชาติที่รายล้อม และไม่มีใครให้เราหันหน้าไปบอกเขาว่าเราเหนื่อย ฉะนั้นความเหนื่อย อาจจะน้อยลงถ้าไม่มีใครให้เราแสดงความอ่อนแอออกมา สุดท้ายมันก็เหนื่อยจริงๆ บน sky walk ของยอดเขา ที่นี่มองออกไปได้ไกล 3 บทความสูง ที่บางครั้งเราก็อาจจะสงสัยว่าตัวเองขึ้นมาทำไม แต่ผมก็เลิกหาคำตอบ ไปนานแล้ว พระที่ทำไปมัน เพียงพอให้เป็น ที่เรามาอยู่ตรงนี้ในวันนี้ ผมออกเดินทางลึกเข้า สู่จังหวัดสระแก้วผมได้ยินชื่อน้ำตกปางสีดามานานแต่ก็ไม่มีโอกาสได้เดินทางมาเที่ยวที่นี่ ซึ่งก็ไม่รู้ว่านี่เป็นฤดูที่มาท่องเที่ยวที่นี่ได้หรือเปล่า เพราะบางครั้งโลกของธรรมชาติก็ไม่ได้หมุนไปพร้อมกับโลกของตัวเรา สวัสดีครับไปไหนครับพี่สวัสดีครับไปน้ำตกครับพี่ถึงค่าเข้าผู้ใหญ่ แต่สุดท้ายหลังจากถามเจ้าหน้าที่ที่อุทยานก็ ได้คำตอบแบบที่คิดไว้ไม่มีผิดช่วงนี้ทำไมถึงไม่มีเสื้อแล้ว อ้าวถ้าฟ้าเปิด แล้วทำไมช่วง ปีนี้เรา 828 ปกติทุกปีเดือนสิงหาคมปกติมีน้ำแล้ว แต่ถ้าช่วงนี้ไม่ออกก็ต้องเดือนกันยายนแล้วต้องมี ผีเสื้อ เข้าร่ม น้ำตกปางสีดา ขึ้นชื่อเรื่อง ปกติแล้วก่อนหน้านี้สัก 2-3 เดือน คงจะมีโป ผีเสื้อใหญ่ๆหลายร้อยตัว เหมือนที่เจ้าหน้าที่บอก แต่วันนี้จุด จะหาได้สัก 10 ตัวก็ดีใจแล้ว และตัวน้ำตกปางสีดาก็น่าจะไม่ได้มี ตาแบบนี้ แต่ผมคิดว่าบรรยากาศที่นี่ก็ยังดูสดชื่นและร่มรื่นอยู่ดี อาจจะ ที่ทำให้เรารู้สึกแบบนั้น ทำผมนึกย้อนกลับไปเมื่อ 5 ปีก่อน ในคลิปครั้งแรกที่ได้เดินทางไปเที่ยวเขาใหญ่ ผีเสื้อในป่า บินมาเกาะที่เป้ของตัวเอง ช่วงเวลานั้นความเชื่อสำหรับผม มักจะนึกว่าผีเสื้อเป็นญาติของผม ที่มาเกิด เพราะอาม่าและแม่ของผมก็ชอบพูดแบบนั้นเวลา เสื้อบินเข้ามาในบ้านสักตัว แต่พอ คิดให้ดีในวันนี้ ญาติผม คงไม่ได้มีเยอะขนาดนี้แน่ๆ เดี๋ยวนี้สงสัยต้องไปนอนที่ละลุแล้วเพราะว่ายังมีเวลาให้ ขี่มอเตอร์ไซค์ไป แต่วันนี้ผมแต่งตัวมาเข้า คือทั้งตัวนี่ Green Biker Collection เสื้อเชิ้ตเป็นเสื้อเชิ้ตฮาวายผ้าระยิบ 100% ส่วนยีนส์ตัวนี้นี่ก็เป็น ป้าฟอกนะคือใส่สบายนุ่มมากเป็นผ้าคอตตอน 90% รูปทรงขาโค้งเป็นตัว C เพื่อช่วยให้สะดวกเวลา มีการเย็บรองด้านในด้านนอกคือ แข็งแรง จบด้วยแจ็คเก็ตบอมเบอร์ทรง regular เท่ๆดำๆเรียบๆ แต่ละรูป ผมออกเดินทางไปยังละลุ สถานที่ที่มีระยะทางห่างออกไปประมาณ 1 ชั่วโมง ที่แห่งนี้เป็นแหล่งท่องเที่ยวของ ของชาวบ้านในอำเภอตาพระยา ซึ่งเรา ติดต่อขอนั่งรถอีแต๊กของชาวบ้านเข้าไปใน แต่ผมที่เดินทาง หัวหินเข้ามาในยามเย็น ก็ไม่พบรถอีแต๊กสัก ในเวลานี้ อันนี้ทางทางเข้านี่ไม่มีคนแล้วหรอครับวันนี้นะโหเขาก็มามาไม่ไปแหละมัน งั้นมันก็ไม่มีตลอดเวลาถ้าเทศกาลมันมีตลอดเวลาอยู่อ๋อแต่ถ้าวันนี้เราขี่มอเตอร์ไซค์เข้าไปได้อ่ะนะ วันนี้มันยังเย็นๆแล้วนะอ๋อขอบคุณครับ ครับๆๆ ผมเริ่มมองเห็นแล้วรู้ชัดเจนขึ้นในเส้นทาง ไม่รู้ว่าโชคดีขนาดไหนถึงมีคนพาเข้ามาได้ในวันนี้ บางครั้งการที่ไม่ได้แพลนอะไรไว้มากในเส้นทาง ในสถานการณ์ตรงหน้าก็อาจจะเกิดเรื่องพิเศษ ไม่ถึงได้ หน้าตาเป็นอย่างนี้นี่เอง น้าอยู่แถวนี้เหรอครับ ก็ผมเจ้าของที่นี่ที่มา อ๋อน้าเป็นเจ้าของที่ อ๋อแต่ตรงนี้ไม่ใช่นะครับ ทาย YouTube ช่อง ช่องอะไรชื่อผมชื่อช่องว่าแบกเป้เที่ยวคนเดียวครับนี่ไงมาคนเดียว ข้อมูลหาย อ๋อไว้ไว้ลองไป search ดูได้นะครับ ขอบคุณมากครับผมเดินถ่ายรูปอะไรตรงนี้ได้ใช่ไหมครับได้ครับ ถ้าสมมุติว่ามีอะไรก็บอก ชุดหลานสาย ผลหวยรัฐบาลอ๋อบอกว่า หลานผม เป็นหลานตายันต์นะตายันต์พามา ขอบคุณมากครับบ๊ายบายครับ ผมหลานตายันต์ มาถึงนี่ได้เลย ขอบคุณทะยานมากนะครับ ว่าอยู่ เมื่อกี้เข้ามาแล้ว ไม่มี เขาเขียนว่าตรงนี้เป็นที่ส่วนบุคคลห้ามเข้า แต่ว่า ผมเป็นหลานตา ก็เลยเข้ามา บังเอิญจริงๆ ผมเข้ามาถึงแล้วรู้ในรูปแบบที่ไม่คาดคิด ที่นี่เป็นหนึ่งในอีกความมหัศจรรย์ของสระแก้ว แล้วรู้หรือชั้นดินที่เห็นอยู่ตรงหน้า มองเผินๆก็คล้ายจอมปลวก ที่ใหญ่ซะจนนับไม่ถ้วน ผมเคยเห็นสถานที่ที่คล้ายกันแบบนี้ที่เสาดินนาน้อย ปรากฏการณ์แบบนี้เกิดจากน้ำฝนที่กัดเซาะและยุบตัวลงหรือพังทลายของดิน ใช้เวลานานกว่าฉันดินเหล่านี้จะถูกกัด จนกลายเป็นกลุ่มรูปทรงต่างๆให้แปลกตา ผมอยู่จุดนี้ได้ไม่นาน ก็ลองขี่รถตามสายัณห์ไป เผื่อว่าน้าเขาจะยังอยู่แถวนี้ให้ผมได้ขอบคุณแกอีกสักครั้ง แต่ก็ไร้วี่แวว เหมือนแกจะไปถึงไหนตอนไหนแล้ว การเดินทางคนเดียว บางครั้งเราก็เข้า ผู้คน ที่เขาพร้อมจะให้คำแนะนำและช่วยเหลือได้ไม่ยาก ชีวิตของเราบางครั้งก็คล้ายกับการจัดฉากไว้ ทั้งความบังเอิญในรูปแบบที่เราปรารถนา และความบังเอิญในรูปแบบที่เราไม่ปรารถนา พระ กำลังเริ่มที่จะตกดิน กลิ่นชื้นของฝนเริ่มลอยเข้ามาให้ได้กลิ่น ผมจอด หาอะไรรองท้องพร้อมกับฐานข้อมูลชาวบ้าน คุณคิดว่าในเวลานี้ควรจะรีบหาได้แล้ว หาที่ตั้งแคมป์เนี่ยก็ต้องไป พอรู้ไหม ช่างแจ่ม ผมไม่คิดว่าที่นี่จะมีจุดตั้งแคมป์หลังจาก ทุกๆคนมาท้องฟ้าที่มืดดำเริ่มนำพาฝนเม็ดใหญ่ๆตกลงมาจากฟ้าและ ผมก็ยังคงหาที่นอนไม่ได้ในเวลานั้นหาที่นอนไม่ได้เลยที่กางเต็นท์ก็ไม่มีตอนนี้ แต่ต้องถามชาวบ้านเดี๋ยวจะพาไปแถวนี้มีโฮมสเตย์ใช่ไหมป้า ป้านำใช่ไหม ก่อตาแก่ช่วยหา แปลให้นะคือตอนแรกเราก็มาแถวๆนี้แหละแต่ว่า รายล้อมไปด้วยป่าช้าก็เลยไม่แน่ใจ ขอถามชาวบ้านดีกว่าว่าตรงนี้มีโฮมสเตย์ผัวเปล่าคนแถวนี้ก็ใจดีมาก คุณยายมีโฮมสเตย์ไหมครับ อ๋อคืนเท่าไหร่เนี่ยคุณยาย ไม่แพงหรอก ครับขอบคุณครับจ้า ยายผมขี่มอเตอร์ไซค์มาผมไปเข้าทางไหนได้ฮะ คนเดียวครับยายจะสอนไปด้วยเหรอ ซ้อนท้าย ยายนั่งได้หรอ มันมีของอยู่นิยาย เอาเท่านี้ก็แล้วกันเด้อเดี๋ยวผมขี่ไปแล้วกัน ตายถึงจะถึงสี่แยกตรงไปไปถึงเพชรบุรีประตูเหล็กแซะเลย อ๋อคือครึ้มมากก็ตก ผมมาจากชลบุรีครับยายมาไกลเลยขี่มอเตอร์ไซค์มา ให้ผมไปเก็บของก่อนใหญ่ ฝนตกลงมาอย่าง ตามที่คาดไว้ ไม่รู้ว่าผมมานอนที่โฮมสเตย์ไหน แต่รู้ว่าก็หาที่นอนจนได้ บรรยากาศแปลกประหลาด กับการตกกระไดพลอยโจนจน ผมเป็นแขกแปลกหน้าเพียงคนเดียวที่เดินทางมาถึงที่โฮมสเตย์นี้ วันที่ฝนตก บ้านทรงไทย ที่ถูกต่อเติมเพื่อใช้งาน ผมเพิ่งเห็นหน้าตาที่พักครั้งแรกใน อากาศเย็นสดชื่นหลังจาก ฝนตกทั้งคืน เสียงไม้กระทบกัน ในชั้นล่าง บอกเล่าภาพวิถีชีวิต ของคุณยายในรุ่งเช้า น่าจะได้เวลาออกเดินทางต่อ สำหรับคนแปลกหน้าที่หลงทางเข้ามาพักในบ้านหลังนี้ อาบน้ำเสร็จแล้วก็เตรียมออกเดินทางต่อนะ วันนี้เปลี่ยนมาใส่เสื้อ แม็ค สเวตเตอร์ส่ง regular เพลงก็มี Detail เสริมบ่ามาแล้วก็ตัดต่อด้วยผ้ายีนส์ เคลือบเงาด้วย แล้วจะเปลี่ยนอีกตัวนี้ก็จะเป็นกางเกงยีนส์ดีนิ่ม เป็นผ้าเคฟล่า Cotton 100% ผลต่อการเสียดสีลดการเกิดสะเก็ดไฟเวลาลื่นล้มอะไรแบบนี้ เสื้อผ้าเยอะ ผมออกเดินทางท่องเที่ยวในประเทศไทยก็ร่วม 5 ปีแล้วทุกวันนี้ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะเที่ยวหมดสัก บางครั้งก็เผลอคิดว่าตัวเองเข้าใจประเทศดีมากพอ แต่พอเริ่มเป็นคนที่จับแผนที่ขึ้นมาดูบ่อยๆ ก็ทำให้รู้ว่าเรายังไม่ได้เข้าไปในอีกหลายพื้นที่ในประเทศไทย โดยเฉพาะดินแดนที่ติดกับประเทศกัมพูชา ซึ่งคนที่สระแก้วก็มีผู้คนกัมพูชาเข้ามาอาศัยอยู่ หรือบางครั้งเราก็ได้เห็นลูกครึ่งไทยกัมพูชา นั่นเองทำให้ไม่แปลก พี่จะมีปราสาทขอมโบราณอยู่ในเส้นตะเข็บชายแดนแบบนี้ ผมเดินทางมาที่อุทยานประวัติศาสตร์สด๊กก๊อกธม เป็นชื่อที่ไม่คุ้นหูเท่าไหร่นะ สำหรับคนที่ไม่เคยมา ท่องเที่ยวแถวนี้ ที่นี่เป็นปราสาทขอมโบราณที่ใหญ่ที่สุดในภาคตะวันออก สด๊กก๊อกธมมีความหมายว่าเมืองที่มีต้นก ขึ้นรถในหนองน้ำใหญ่ ที่นี่ถูกสร้างด้วยหินทรายและศิลาแลงตามแบบ ศิลปะเข ปราสาทแห่งนี้เป็นศาสนสถานของศาสนาฮินดู และที่นี่ผู้คนยังพบศิลาจารึกสะดกก๊อกธม ที่จดบันทึกเรื่องราวของอาณาจักรขอมยาวนานกว่า 200 ปี ทุกๆรอยต่อในประเทศ มรรคมีเรื่องเล่าของเลือดผสม หนังที่แตกต่างไปจากใจกลางเมือง การเดินทางค่อยๆทำให้ผม หมกมุ่นไปในประวัติศาสตร์โบราณอย่างไม่รู้ตัว จนบางครั้งเส้น ของประเทศเพื่อนบ้าน ก็เริ่มจะหายไปจากใจของผม ผมออกเดินทางต่อเพื่อมุ่งตรงไปยังอรัญประเทศ จุดข้ามเขตแดนปอยเปตสำหรับข้ามไปยังกัมพูชา แต่ในวันนี้ผมไม่ได้มีธุระที่จะข้ามไปยังประเทศกัมพูชา มากกว่าที่จะเข้าไปสะพานตลาดโรงเกลือ ตลาดของมือสองขนาดใหญ่ ที่น่าจะมีพี่น้องชาวกัมพูชาเข้ามาทำการค้าอยู่ที่นี่มากพอสมควร ที่นี่เป็นตลาดการค้าชายแดนที่ใหญ่ที่สุดในภาคตะวันออก หลายคนเดินทางมาไกลถึงที่นี่เพื่อมาซื้อของกลับไปขายในเมือง และผมก็มักจะได้ยินเพื่อนของตัวเองที่เป็นพ่อค้าแม่ค้า เดินทางมาซื้อของที่นี่อยู่ประจำ จนผมคิดว่าถ้ามีโอกาสก็อยากจะมาเห็นที่นี่กับตาสักครั้ง แถวนี้เนี่ยผมเดินๆไปเขาส่วนใหญ่เป็นคนเขมรหมดเลยนะ อ๋อแล้วมีร้านคนไทยบ้าง เขาขายกางเกงก็มี นครไทยมีน้อยกว่า มาแล้วเมื่อกี้ผมเดินชวน เพราะรับของส่วนส่วนมากที่ไหนนะครับแล้วก็เอามา เปิดกระสอบมาเปิดกระสอบเอาจากฝั่งไทยนะครับ อ๋อขายไม่ค่อยดีด้วยช่วงนี้ตลาดไม่มีคนเดินเลย ช่วงนี้คงเป็นช่วงเวลาที่ตลาดโรงเกลือค่อนข้างเงียบ ผมเดินทางพ่อค้าแม่ค้าอยู่หลายร้านก็พูดเป็นเสียงเดียวกัน อาจจะเป็นเพราะเศรษฐกิจที่ยังคงย่ำแย่อยู่ของ ทั้งเราและ การจับจ่าย เลยไม่คล่องตัวอย่างที่ควรจะเป็น ในทางกลับบ้าน ผมนั่งคบคิดไปบนมอเตอร์ไซค์พร้อมกับสายฝน เป็นโรคในอดี ที่แผนที่ คงเป็นอาณาจักร ในเวลาที่เรายังไม่แบ่งเส้นประเทศ แผนที่ดั้งเดิมดูแปลกตาไม่ได้เป็นไปแบบ แผนที่ปัจจุบัน เราอยู่ร่วมกัน ไปมาหาสู่ได้เป็นอาณาจักร จนวันหนึ่งเส้นแบ่งประเทศก็เกิดขึ้น พร้อมกับความขัดแย้งอีกมากมายที่ตามเข้ามา ทรัพยากรธรรมชาติและทรัพยากรทางความคิด ถูกเก็บไว้เป็นสมบัติส่วนตัว การแย่งชิงความเป็นเลิศ ค่อยๆเกิดขึ้นตามยุคสมัย หลายครั้งที่เราเดินทางไปใกล้กับประเทศอะไร ผมมักจะ รู้สึกว่าหน้าที่ตรงนั้นดูคล้ายกับจะเป็นอีกประเทศมากกว่า เพราะวัฒนธรรมของบริเวณนั้น สืบทอดมาจากอดี ของพื้นที่ดั้งเดิม ความเชื่อ และศิลปวัฒนธรรม บางครั้งก็ยังดูห่างไกล กลับฝั่งตรงข้ามของประเทศไทย ติดกับเส้นแบ่งตะเข็บชายแดนของประเทศเพื่อนบ้าน ที่ดูเหมือน แต่งตัวมาในชุดเดียวกัน ซะมาก อีกส่วนหนึ่งในการเดินทาง ที่ผมมักจะรู้สึก ว่าถึงเราจะเอาเส้นแบ่งประเทศมาคั่นไว้ ผู้คนในท้องถิ่นก็ยังคงสื่อสารออกมาในแบบเดิม ให้เราสัมผัส ได้รับรู้ได้ด้วยตัวเอง ถึงความเป็นมนุษย์แท้จริง ที่ซ่อนอยู่ภายใน ว่า เคยเป็นแบบไหนมาก่อน และในวันนี้ ก็ยังคงเป็นไปอย่างธรรมชาติ หน้าที่ตรงนั้น ผมมองออกไปยังทิวทัศน์ของเขาฉกรรจ์ ภายใต้รอยทะ ของภูเขา ว่าจุดที่ผมเฝ้าดูอยู่ อาจไม่ได้เรียกว่าประเทศ ทั้งหมดนั้นคงเป็นโลกที่เรา กำลังเฝ้าดูอยู่