แบกเป้เที่ยวคนเดียว: การสนุกสุดคึกคักในการเดินทางเดียว

การเดินทางคนเดียวอาจเป็นประสบการณ์ที่น่ากลัวสำหรับบางคน แต่ในปัจจุบัน แบกเป้เที่ยวคนเดียวกลายเป็นที่นิยมอย่างแพร่หลาย เมื่อคุณตัดสินใจที่จะเริ่มการเดินทางคนเดียว คุณจะได้รับประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นและสอนให้คุณเรียนรู้อย่างมากมาย ในบทความนี้ เราจะสำรวจและแชร์ความประทับใจที่เกิดขึ้นในการแบกเป้เที่ยวคนเดียว พร้อมกับคำถามที่พบบ่อยเกี่ยวกับประสบการณ์นี้

Table of Contents

1. ที่มาของแนวคิด “แบกเป้เที่ยวคนเดียว”

การเดินทางคนเดียวไม่ได้เกิดขึ้นมาเมื่อเร็วนี้ แต่มีรากฐานในประวัติศาสตร์ของนักเดินทาง คนก่อนหน้าได้ลองแบกเป้เที่ยวคนเดียวและเผชิญกับความท้าทายทางร่างกายและจิตใจ แต่ปัจจุบัณฑิตซึ่งตั้งใจที่จะสนุกและเรียนรู้กับการเดินทางคนเดียวกำลังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

2. การเตรียมตัวก่อนการเดินทาง

ก่อนที่คุณจะออกเดินทางคนเดียว คุณควรเตรียมตัวให้พร้อม รวมถึงการวางแผนเส้นทางการเดินทาง การจัดสิ่งของที่จำเป็น และการเรียนรู้เกี่ยวกับสถานที่ที่คุณจะไปเยือน

3. ความอิสระในการตัดสินใจ

การเดินทางคนเดียวให้คุณความอิสระในการตัดสินใจเอง คุณไม่จำเป็นต้องคอยปรึกษาใครบางคนและสามารถปรับแผนเดินทางได้ตามสะดวก

See also 10 สุดยอดที่เที่ยวจังหวัดน่าน

4. การพบเพื่อนใหม่

การเดินทางคนเดียวให้โอกาสให้คุณพบเพื่อนใหม่จากทุกมุมโลก คุณสามารถแลกเปลี่ยนประสบการณ์และสร้างความรู้สึกของชุมชนที่กว้างขึ้น

5. ความเงียบสงบและพักผ่อน

การเดินทางคนเดียวยังให้คุณโอกาสที่จะสัมผัสความเงียบสงบและพักผ่อน คุณสามารถเป็นกับตัวเองและมีเวลาสำหรับความสงบในสิ่งที่คุณทำ

6. การรับประทานอาหารและการพัก

แม้ว่าคุณจะเดินทางคนเดียว คุณยังสามารถสนุกกับอาหารท้องถิ่นและที่พักที่น่าสนใจ ไม่ต้องพึ่งพาความคิดเห็นของคนอื่น

7. การเรียนรู้เกี่ยวกับตนเอง

การเดินทางคนเดียวเป็นโอกาสที่ดีในการเรียนรู้เกี่ยวกับตนเอง คุณอาจค้นพบความสามารถใหม่ ๆ และปรับปรุงความเป็นอยู่ของคุณ

8. การท้าทาย

การเดินทางคนเดียวไม่เป็นเรื่องง่าย แต่มันท้าทายและท้าทายคุณให้เติบโตและเรียนรู้

9. ความปลอดภัย

ความปลอดภัยเป็นสิ่งสำคัญเมื่อคุณเดินทางคนเดียว คุณควรรักษาการปลอดภัยของตัวเองโดยตลอด

10. การแบกเป้เที่ยวคนเดียวในปัจจุบัน

การแบกเป้เที่ยวคนเดียวกำลังเป็นที่นิยมอย่างแพร่หลายในปัจจุบัน คนหลายคนเริ่มตัดสินใจที่จะสนุกกับการเดินทางคนเดียวและสร้างความประทับใจที่ยิ่งใหญ่ในชีวิตของพวกเขา

11. สรุป

การแบกเป้เที่ยวคนเดียวเป็นประสบการณ์ที่น่าสนุกและเติบโตทางอารมณ์และจิตใจ มันเป็นโอกาสที่ดีในการเรียนรู้เกี่ยวกับตนเองและโลกใบนี้

12. คำถามที่พบบ่อยเกี่ยวกับการแบกเป้เที่ยวคนเดียว

Q1: การเดินทางคนเดียวคืออะไร?

การเดินทางคนเดียวหมายถึงการเดินทางโดยไม่มีคนร่วมเดินทางกับคุณ คุณควรดูแลตัวเองและตัดสินใจเองในการเลือกทิศทางและกิจกรรมที่ต้องการทำ

Q2: มีความปลอดภัยไหมในการแบกเป้เที่ยวคนเดียว?

ความปลอดภัยเป็นสิ่งสำคัญ คุณควรรับรู้สภาพแวดล้อมและปฏิบัติตามคำแนะนำเพื่อรักษาความปลอดภัยของตนเอง

Q3: มีวิธีการเตรียมตัวก่อนการเดินทางคนเดียวอย่างไร?

การเตรียมตัวเป็นสิ่งสำคัญ คุณควรวางแผนการเดินทางและเตรียมพร้อมสิ่งของที่จำเป็น

Q4: การเดินทางคนเดียวสามารถสนุกได้อย่างไร?

คุณสามารถสนุกกับการเดินทางคนเดียวโดยการสำรวจสถานที่ใหม่ และพบเพื่อนใหม่จากทั่วโลก

Q5: การแบกเป้เที่ยวคนเดียวมีประโยชน์อย่างไร?

การแบกเป้เที่ยวคนเดียวช่วยให้คุณเรียนรู้เกี่ยวกับตนเอง และสร้างประสบการณ์ที่ไม่เหมือนใคร

13. สรุป

The Gaijin Trips แบกเป้เที่ยวคนเดียว EP23 เที่ยวเนินมะปราง 2วัน1คืน [VIDEO]

“The Gaijin Trips แบกเป้เที่ยวคนเดียว EP23 เที่ยวเนินมะปราง 2วัน1คืน ด้วยงบ1,700บาท

เนินมะปราง หนึ่งอำเภอในจังหวัดพิษณุโลกที่จะทำให้หลายคนที่เดินทางเข้าไปต้องแปลกใจกับบบรยากาศของที่นี่ ที่แวดล้อมไปด้วยเขาหินปูน และธรรมชาติที่แสนพิเศษที่ซ่อนอยู่ในหมู่บ้านมุงอันเงียบสงบแห่งนี้ ณ เนินมะปราง

ติดตามผลงานได้ที่ Facebook Fanpage :
https://www.facebook.com/Thegaijintrips
IG : Thegaijintrips
ติดต่อโฆษณาได้ที่ Facebook Fanpage : https://www.facebook.com/rayron.tv”

เนื้อหาของวิดีโอ The Gaijin Trips แบกเป้เที่ยวคนเดียว EP23 เที่ยวเนินมะปราง 2วัน1คืน

ในช่วงสายของวันผมเดินทางเข้าสู่พิษณุโลก รู้จักพอดีเอ็มมาถึงแล้วก็ขับเข้าถึง 20 ประมาณชั่วโมงนึงนะครับ ผมคบกับเอ็มบนเครื่อง นี่คงจะเป็นครั้งที่ 2 แล้ว ที่การนั่งเครื่องมายังพิษณุโลกจะเกิดบทสนทนาอันมีค่า เพื่อเชื่อมต่อการเดินทางของผมในครั้งนี้ เรามีข่าว เอา การเดินทางเข้าสู่พิษณุโลกครั้งนี้เนินมะปรางคือจุดหมายที่ผมตั้งใจไว้ และด้วยการพูดคุยกับแอมบนเครื่องทำให้รู้ว่าเอ็มมาเที่ยวที่นี่กับเพื่อนเป็นประจำ Mg อาสาพาผมไปเที่ยวยังบ้านมุงณเนินมะปรางจุดหมายที่ผมต้องการเดินทางไปสัมผัส ซึ่งเป็นข้อเสนอของผู้ชายหน้าเมืองพิจิตรในวันว่างๆของเขา ผมจึงขอกระโดดขึ้นรถเอ็ม และออกเดินทางไปพร้อมกันในวันว่างของเราทั้งคู่ เมื่อมาถึงพิษณุโลก ผมและเอ็มจึงแวะเข้าสู่วัดใหญ่ เพื่อกราบไหว้พระพุทธชินราชให้เป็นสิริมงคลกับตนเอง หลัง จากไหว้พระเป็นที่เรียบร้อยหล่อทั้งคู่ก็ออกเดินทางเข้าสู่เนินมะปรางและเอ็มคนพื้นที่ที่ ไม่รู้เส้นทางเป็นอย่างดีก็พาผมเที่ยววนรอบๆจนมาพบกับวิวแคมป์สถานที่ ที่ดูเหมือนว่าวันนี้ยังไม่เปิดให้บริการดีเท่าไหร่นัก ผมและเอ็มจึงลงจากรถโดยคิดว่าสถานที่แห่งนี้คงจะมีวิวสวยๆให้เราได้ดูกันบ้าง ทำให้เราได้พบกับพี่ชาติเจ้าของ will Camp แห่งนี้ ที่นี่เขา ส่วนใหญ่เขาประกอบอาชีพ เออแรกเริ่ม แถวบ้านขึ้น ทำไร่ ข้าวโพ การเดินทางที่ตั้งเป้าหมายไว้เพียงเพื่อเรียนรู้เรื่องราวระหว่างทาง เป็นแรงผลักดันที่ทำให้ผมแบกเป้ออกมาท่องเที่ยวเพียงลำพังในวันนี้ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ วิวที่สวยงามนั้นก็ยังคงตั้งอยู่ที่เดิมเสมอ แต่ผู้คนที่โคจรมาพบกัน แล้วมิตรภาพระหว่างทางที่ยากจะยังถึงคงเป็นสิ่งที่ทำให้ผมรู้ว่าขอบเขตของน้ำ นายผู้คนนั้นเป็นสิ่งที่ไม่สามารถคาดการณ์ได้ในการเดินทาง ผมและเอ็มนั่งคุยกับพี่ชาติอยู่สักพัก พี่ชาติก็แนะนำให้เรามาที่ร้านจิบกาแฟและกวางซึ่งอยู่ในเขตเนินมะปรางที่ไม่ห่างจากวิวแคมป์เท่า ชิวของการเดินทางในครั้งนี้คือการเดินทางด้วยความพอใจที่ไม่ต้องคิดหน้าคิดหลัง ซึ่งครั้งแรกเอ็มตั้งใจจะพาผมไปส่งยังบ้านมุงหน้าเนินมะปราง แต่ด้วยบทสนทนาและการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันในตลอดการเดินทาง ทำให้เพื่อนใหม่ของผมคนนี้ ไม่ได้รีบร้อนอะไรเท่าไหร่นักในวันหยุดของเขา ช่างเอ็มได้บอกกับผมว่าเมื่อเดินทางไปถึงยังเนินมะปรางแล้ว การหารถโดยสารเพื่อเดินทางไปยังจุดต่างๆอาจจะไม่ใช่เรื่องง่ายเท่าไหร่นะถ้าไม่มีรถส่วนตัว Mg อาสาพาผมไปเที่ยวยังจุดต่างๆก่อน แล้วบ้านสวนชมวิวแห่งเนินมะปราง ก็คงจะเป็น Landmark ที่สำคัญไม่น้อยที่ผมอยากจะเดินทางมาสัมผัสก่อนเข้าสู่บ้านมุง ต้นไม้รูปทรงหัวใจและวิวที่สวยงามของที่นี่ เป็นจุดสุดท้ายที่ทำให้ผมไม่จำเป็นต้องออกมาจากบ้านมุงอีกแล้ว เราออกเดินทางอีกครั้งเพื่อเดินทางเข้าสู่บ้านมุง เขาหินปูนโอบล้อมวิวสองข้างทาง เป็นสัญญาณว่าเราเข้าสู่บ้านมุงแล้ววิวของท้อง หาที่ตัดสลับกับเขาหินปูนเป็นภาพที่ผมไม่เคยพบเห็นมาก่อนสถานที่แห่งนี้ตั้งอยู่ไกล เหมือนจะบอกเป็นนัยว่ายังมีอีกหลายสิ่งที่นี่ที่ผมจะต้องแปลกใจอันนี้คือทางเข้าไปไหนอ่ะครับ จะไม่ได้เป็นตัวยูพี่และเอ็มก็พาผมมายังแคมป์หมาบ้าใจดี หน้าบ้านมุงซึ่ง M และเพื่อนๆมักจะมาดื่มกินลมชมวิวในสถานที่แห่งนี้อยู่บ่อยครั้ง ผมรู้สึกตื่นเต้นกับสถานที่แห่งนี้อยู่พอสมควร ด้วยวิวของเขาหินปูนที่ควรจะพบอยู่ในภาคใต้ของประเทศไทย แต่กลับพบอยู่ที่บ้านโหม่งแห่งนี้และยังตัดสลับกับท้องนา ช่างเป็นสถานที่ที่ซ่อนตัวอยู่อย่างเงียบสงบ จนผมรู้สึกอิจฉาคนที่บ้านมุงอยู่ไม่น้อยเลย และเมื่อผมเดินเล่นอยู่ที่แคมป์หมาบ้าใจดีได้ไม่นาน ในหมู่บ้านอันเงียบสงบนี้สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น อันนี้มันเป็น ร้านอาหาร โฮม โฮมสเตย์ พอดีนั่ง นั่งเครื่องมาลง พิษณุโลกแล้วก็ตั้งใจจะมาเนินมะปรางแล้วก็ เจอ น้องเอ็มบนเครื่องเขาบอกว่าเฮ้ยเขาอยู่ ท่องเที่ยวแถวนี้บ่อย ว่างพอดีวันนี้เดี๋ยวพามาเที่ยว แล้วก็อ่าน อ่านคอลัมน์ ให้ความรู้ เกี่ยวกับเนินมะปราง แล้วมาเจอตัวจริงพอดี อันนี้เจ้าของพื้นที่โดย อ๋อเจ้าของพื้นที่โดยตรงอยู่แล้วนะ อันนี้ตั้งใจมาเที่ยวแค่ อยากรู้ว่าเป็นยังไงก็ ตอนเย็นวันนี้ไม่มีฝนด้วยน่าจะ ค้างคาวสวย ตรงไหน แต่ที ค้างคาว มันจะไม่ได้ออก App ช่วงเดือนนี้มันจะออก เขาไม่ได้อยู่ ครับ ไก่ทอดตอนเช้านี้ยังมีทำบุญใส่บาตรอยู่ใช่ไหมฮะ ผมได้พูดคุยกับผู้ใหญ่บ้านที่พักและพี่ตุ่นเจ้าของเพจคนรักเนินมะปราง เครื่องชั่งเป็นการพบกันอย่างบังเอิญในหมู่บ้านเล็กๆแห่งนี้ ผมได้รับคำแนะนำจากผู้ใหญ่บ้านก่อนเดินทางเข้ามารอชมค้างคาวในหมู่บ้านและเมื่อผมทราบว่า หมาบ้าใจดี อยู่ในการดูแลของผู้ใหญ่บ้าน ผมก็ไม่รอช้าที่จะเช็คอินก่อนออกมาเพราะถ้าเป็นเรื่องวิวก็ได้ใจผมไปตั้งแต่ก้าวแรกแล้ว เดี๋ยวถ่ายรูปหน่อยเอามือเขินมายังครับ เข้ามากี่โมงครับ รู้ไหม ภาคตะวันตกเหรออ๋อ โมงเย็นนี้ใช่ไหมฮะต้องฟ้ามืดๆหน่อยใช่ไหม นั่งกินเหล้าเหลือแต่กระดูกตัวอ้วนเลย ช่วงเวลาแห่งการรอคอยค้างคาวออกหากินยามค่ำคืน ไปอย่างช้าๆในบ้านมุงแห่งนี้ เป้าหมายของการเดินทางได้นำพาผมมาถึงยังบ้านมุงและเนินมะปรางและโชคชะตาจะเป็นสิ่งที่ กำหนดให้ผมได้พบใครบ้างในระหว่างทาง ผู้ใหญ่บ้านและพี่ตุ่นได้เอ่ยปากชวนผมตักบาตรในเช้าของวันพรุ่งนี้ ทุกอย่างช่างเป็นไปด้วยดีราวกับว่าโชคอยู่ข้างผมเสมอ และพระอาทิตย์ก็ตกดิน เข้าสู่ช่วงเวลาของค้างคาวที่ออกจากถ้ำฝูงค้างคาวบินยาวเป็นกิโลเป็น unseen แรงที่ถูกซ่อนอยู่ในบ้านมุงหน้าเนินมะปรางแห่งนี้ ผมและเอ็มเดินทางกลับมาที่แคมป์หมาบ้าใจดี เพื่อดื่มและพูดคุยก่อนที่เราจะแยกทางกัน มั่งฝนมั่ง แต่ว่าเขาออก และเมื่อเดินทางร่วมกันมาทั้งวัน งานเลี้ยงก็ต้องมีวันเลิกรา เอ็มก็ขอตัวกลับบ้านก่อน เหลือเพียงบทสนทนายามค่ำคืนของผมกับพี่โบว์หลานผู้ใหญ่บ้าน สวัสดีครับ เจอกันมีอะไรก็ ถ้าเราเริ่มบอกคน ว่าเรากำลัง พ่อแม่ลูก ผมว่าสุด เราไม่ได้ว่าอยู่แบบลำบากนะ โอเคมันก็ มันๆๆ Call มีซื้อขนมให้ แล้วแฟนทำงาน คือพี่ หาเลี้ยงครอบครัว ยามเช้ากับกลุ่มหมอกบนยอดของเขาหินปูน เสียงรถกระบะของผู้ใหญ่บ้านมาจอดอยู่ที่หน้าห้องของผม แผนที่พระมาใส่บาตรอะไรครับไม่เราไม่ใส่บาตรไงหมู่บ้าน ตอนที่ผมยังเป็นเด็ก เมื่อพบเห็นภาพผู้คนในชนบทในหนังสือเรียน และพบเห็นวิถีชีวิตดั้งเดิมที่ดูลำบากในสายตาคนเมืองอย่างผม ความจนเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมและหลายคนนั้น ไม่สามารถเข้าใจความหมายที่แท้จริงของชนบทได้ การร่ำรวยเงินทองนั้นจึงเป็นสิ่งที่ถูกปลูกฝังมาอย่างช่วยไม่ได้ แต่ในระหว่างชีวิตของเราที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาหาเงินให้ได้มากที่สุดนั้น สิ่งที่ได้กลับมาจะเป็นเงินตราที่ถูกสมมติโดยมนุษย์ แลกกับเวลาที่เหลือน้อยลงไปทุกวัน ต่างกับผู้คนที่มีเงินน้อยอยู่ในชนบท หรือผู้คนที่ผมเคยเข้าใจว่าคือคนจน ซึ้งได้อยู่อย่างเรียบง่ายแนบชิดธรรมชาติ โดยที่หัวใจถูกดำรงอยู่ข้างหน้าวันต่อวัน ตลาดอนาคตจอมปลอมที่ไม่มีใครสามารถเอาไปได้ เมนส์กุญแจสำคัญสำหรับการดำรงอยู่ในฐานะการเป็นมนุษย์อย่างแท้จริง เราถูกสั่งสอนให้ทำทุกอย่างเพื่ออนาคต แต่สิ่งที่เรามีจริงๆในปัจจุบันกับเป็นเพียงอดีต และในวันสุดท้ายของเราทุกคนนั้นอดีตเขาเป็นสิ่งที่มีค่ามากที่สุด หาใช้เงินตราและชื่อเสียงอีกต่อไป เมื่อทุกอย่างเป็นเพียงเรื่องสมมุติที่เข้าใจผิด คนชนบทที่ดูจนกลับไม่จนอีกต่อไปในโลกของความเป็นจริงคนที่จนที่สุดอาจจะเป็นคนเมือง เมืองที่ทำเพื่ออนาคต จับเวลากว่าครึ่งชีวิตที่เสียไปในห้องสี่เหลี่ยมเจอทุกวันก็เลยไม่มีอะไรตื่นเต้น พี่ตุ่นและผู้ใหญ่บ้านพาผมมายังถ้ำเดือนถ้ำดาว ซึ่งเป็นการตามรอยประธานาธิบดีโฮจิมินห์แห่งเวียดนาม ที่เคยเดินทางมาแล้วแวะหลบภัยอยู่ในถ้ำเดือนถ้ำดาวแห่งนี้ เป็นช่วงเวลาที่ประธานาธิบดีโฮจิมินห์ลี้ภัยทางการเมือง และเข้ามาอาศัยอยู่ในประเทศไทย แล้วสมัยก่อนจะเป็นน้ำ มันจะมีน้ำสลาย และพี่ตุ่นกับผู้ใหญ่บ้านก็ได้พาผมมาเที่ยวอย่างถ้ำนางสิบสอง ก็เขา การเดินทางครั้งนี้ทำให้ผมเข้าสู่บ้านมุงใจกลางเนินมะปราง และคงอยู่ใจกลางของน้ำใจจากชาวบ้านในสถานที่แห่งนี้ ซึ่งบางอย่างของนำพาให้ผมมาพบกับทุกคน ภายใต้ชีวิตที่เต็มไปด้วยทางแยก ซึ่งเป็นทางแยกที่มีอยู่ในทุกการเดินทาง ลายมือเส้นทางที่เราเลือกจนมาถึงปลายทางคนรักของทุกอย่างก็จะเบ่งบานให้เราได้ชื่นชม ในวันที่เราอยู่ในเส้นทางที่ไม่แน่ใจนั้น ทางออกหรือทางเลือกที่ดีที่สุดในชีวิตคงไม่ปรากฏ ถ้าเรายังคงยืนอยู่ในจุดเดิม แล้วถ้าการออกมาจากชีวิตที่จำเจนั้นยังเป็นสิ่งที่สร้างความไม่มั่นใจให้กับเรา จึงทำให้เราเลือกใช้ชีวิตอย่างปลอดภัยมาตลอด ก็คงจะไม่ต่างจากนกในกรงที่ได้แต่เสพชีวิตอันโลดโผนของนกตัวอื่นนอกกรง แล้วถ้าคุณคิดว่าการเสียชีวิตอันโหลดผลของคนอื่นไม่เพียงพอต่อการเกิดมาเพียง 1 ครั้งของ ชีวิตคุณ ก็จงออกมาใช้ชีวิตให้โลดโผนไปพร้อมกับปีกที่คุณมี