การเดินทางคนเดียวเป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นและเสี่ยงที่สามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตของคุณได้. ไม่ว่าคุณจะเป็นนักเดินทางคนใหม่หรือมีประสบการณ์แล้ว บทความนี้จะสอนคุณทุกสิ่งที่คุณต้องรู้เกี่ยวกับการแบกเป้เที่ยวคนเดียว ทั้งจากการเตรียมตัว, การวางแผน, การรักษาความปลอดภัย, การเพลิดเพลินกับประสบการณ์และอื่น ๆ อีกมากมาย!
1. เริ่มต้นกับการวางแผน
เมื่อคุณตัดสินใจที่จะแบกเป้เที่ยวคนเดียว ขั้นแรกคือการวางแผนที่ดี. คุณควรเริ่มจากการเลือกสถานที่ปลอดภัยและน่าสนใจในการเดินทางของคุณ.
2. เตรียมเป้และอุปกรณ์
การเลือกเป้ที่เหมาะสมและการเตรียมอุปกรณ์ที่จำเป็นเป็นสิ่งสำคัญ. ในบทความนี้เราจะแนะนำการเลือกเป้และของที่ควรมีในการเดินทางคนเดียว.
3. การจองที่พัก
ควรจองที่พักล่วงหน้าเพื่อรักษาความปลอดภัยและความสบายในระหว่างการเดินทาง.
4. การรักษาความปลอดภัย
คำแนะนำเกี่ยวกับการรักษาความปลอดภัยขณะเดินทางคนเดียว รวมถึงการรักษาการแจ้งเตือนและการเตรียมความพร้อมในกรณีฉุกเฉิน.
5. การสร้างเครื่องมือการสื่อสาร
ควรมีเครื่องมือการสื่อสารเพื่อรักษาความปลอดภัยและการติดต่อในกรณีฉุกเฉิน.
6. การเตรียมตัวทางสุขภาพ
การดูแลสุขภาพของคุณขณะเดินทางคนเดียวมีความสำคัญ เช่น การพกยาประจำตัวและการดูแลอาหาร.
7. การบริหารเวลา
การจัดการเวลาอย่างมีประสิทธิภาพเพื่อให้คุณสามารถเพลิดเพลินกับทุกประสบการณ์ได้อย่างเต็มที่.
8. การเตรียมตัวจิตใจ
ความพร้อมทางจิตใจมีความสำคัญ เราจะแบ่งปันเคล็ดลับในการรักษาสภาพจิตใจในระหว่างการเดินทางคนเดียว.
9. การแบกเป้อย่างฉลาด
เทคนิคการแบกเป้และการจัดสิ่งของในเป้อย่างมีประสิทธิภาพ.
10. การเพลิดเพลินกับประสบการณ์
ความสนุกและการเพลิดเพลินกับการเดินทางคนเดียว.
11. การสร้างความรู้สึกของความเป็นอิสระ
การสร้างความรู้สึกของความเป็นอิสระและความเป็นเจ้าของตัวเองขณะเดินทาง.
12. การเรียนรู้และสร้างความรู้
การเรียนรู้จากประสบการณ์และการพัฒนาความรู้ขณะเดินทาง.
13. การเชื่อมต่อกับคนอื่น
วิธีการเชื่อมต่อและสร้างความรู้สึกของความช่วยเหลือจากคนอื่นในระหว่างการเดินทาง.
14. การบันทึกความทรงจำ
การบันทึกความทรงจำและการแบ่งปันประสบการณ์ของคุณ.
15. สรุปและข้อคิด
ข้อคิดสุดท้ายเกี่ยวกับการแบกเป้เที่ยวคนเดียวและความหมายของประสบการณ์นี้.
คำถามที่พบบ่อย (FAQs)
1. การแบกเป้เที่ยวคนเดียวเหมาะสำหรับใคร?
การแบกเป้เที่ยวคนเดียวเหมาะสำหรับผู้ที่ต้องการประสบการณ์การเดินทางที่เป็นความท้าทายและการสร้างความรู้สึกของความอิสระ.
2. การเลือกเป้ที่เหมาะสมคืออะไร?
เป้ที่เหมาะสมควรมีความสะดวกสบายและมีพื้นที่เพียงพอสำหรับของที่คุณต้องการ.
3. มีคำแนะนำในการรักษาความปลอดภัยในการแบกเป้เที่ยวคนเดียวหรือไม่?
ใช่, ควรรู้เรื่องการรักษาความปลอดภัยและการเตรียมความพร้อมในกรณีฉุกเฉิน.
4. การแบกเป้เที่ยวคนเดียวมีประสบการณ์ที่น่าจดจำอะไรบ้าง?
การแบกเป้เที่ยวคนเดียวเสมือนการเรียนรู้จากชีวิตและคนใหม่ๆ ที่คุณพบ.
5. ที่พักสำหรับนักเดินทางคนเดียวควรจองล่วงหน้าหรือไม่?
ควรจองที่พักล่วงหน้าเพื่อความสบายและความปลอดภัยขณะเดินทางคนเดียว.
The Gaijin Trips แบกเป้เที่ยวคนเดียว EP31 นราธิวาส ผานับดาว 3วัน3คืน [VIDEO]
“The Gaijin Trips แบกเป้เที่ยวคนเดียว EP31 นราธิวาส ผานับดาว 3วัน3คืน
การเดินทางเข้าสู่จังหวัดนราธิวาสในครั้งนี้คงเป็นครั้งแรกที่ผมจะได้สัมผัสความสวยงามที่ถูกซ่อนอยู่ในเขต3จังหวัดชายแดนภาคใต้ของประเทศไทย การเดินทางที่ยาวนานถูกคัดกรองเป็นประถมบทของการเดินทางซึ่งเส้นทางที่เหลือนั้น ยังคงอีกยาวไกลในปัจฉิมบท ชายแดน
ติดตามผลงานได้ที่ Facebook Fanpage :
https://www.facebook.com/Thegaijintrips
IG : Thegaijintrips
ติดต่อโฆษณาได้ที่ Facebook Fanpage : https://www.facebook.com/rayron.tv
📍และ EP31 นี้ก็สนับสนุนโดย บัตรกดเงินสด A money บัดดี้เรื่องเงิน
📍บัตรกดเงินสด A money เป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้การวางแผนท่องเที่ยวนั้น จะถูกลดขั้นตอนที่ต้องปวดหัวกับค่าใช้จ่ายไป ด้วยการใช้งานที่ทำให้เรื่องเงินเป็นเรื่องง่าย และ A money ยังเป็นบัตรที่สมัครง่าย อนุมัติไว โดยจุดที่น่าสนใจก็คงจะเป็นสิ่งที่เราไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียมแรกเข้าและค่าธรรมเนียมรายปี โดยสามารถใช้งานได้อย่างสะดวกที่ตู้กดเงินของธนาคารพันธมิตร เช่น ธนาคารกสิกรไทย,ธนาคารกรุงไทย,ธนาคารธนชาต,ธนาคารกรุงเทพ สมัครบัตร A money กันได้แล้วง่ายๆที่:
📍สำหรับผู้มีรายได้ประจำตั้งแต่ 18,000 บาทขึ้นไป สมัครออนไลน์คลิก http://bit.ly/2QSW864
📍สำหรับผู้มีรายได้ประจำตั้งแต่ 5,000 บาทขึ้นไป สามารถสมัครได้ที่สาขา/บูธ และ A money ทั่วประเทศ http://www.amoney.in.th/branch/”
เนื้อหาของวิดีโอ The Gaijin Trips แบกเป้เที่ยวคนเดียว EP31 นราธิวาส ผานับดาว 3วัน3คืน
หลายคนตั้งคำถามในความปลอดภัยกับการเดินทางไปยัง 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นเรื่องตลกร้ายที่ต้นกุหลาบหลากน้ำเช่นนี้ จะถูกมองข้ามความน่ากลัวของกิ่งก้านด้วยการเดินทางของผู้ที่หลงไหลในกุหลาบ ในช่วงเย็นของวันผมเตรียมตัวออกเดินทางจากกรุงเทพฯเพื่อตรงเข้าสู่สุไหงโกลกในจังหวัดน และนี่คงจะเป็นเส้นทางรถไฟที่ยาวนานที่สุดที่ผมจะเคยได้นั่งเพราะนี่คือสุดทางของรถไฟสายใต้ คนที่จะยิงตรงเข้าสู่ดินแดนที่ผมไม่เคยได้ไปสัมผัสมาก่อน เป็นครั้งที่ 2 ที่ผมออกเดินทางเข้าสู่เขต 3 จังหวัดชายแดนไม่มีเหตุผลอะไรเป็นส่วนตัวกับ แผนที่ร้านอาหารปลายนี้คงจะมีเพียงแต่ผืนป่าของจังหวัดนราธิวาส ที่ผมจะขอติดตามไปกับนักท่องเที่ยวและชาวบ้านในละแวกที่จะทำให้ผมเปลี่ยนมุมมองที่น่ากลัวจาก การหรือภัยอันตรายของสถานที่ เพื่อให้ได้พบกับช่วงเวลาที่ดอกของสถานที่แห่งนี้กำลังเบ่งบาน ฟ้ามืดลงผ่านหน้าต่าง Lamborghini กับขบวนรถไฟที่กำลังมุ่งสู่ปลายด้ามขวาน ผมรู้สึกกระตือรือร้นกับความรู้สึกที่ว่า นิคมเป็นวันแรกที่ผมจะต้องออกจาก Safe Zone ใน 7 วันที่เหลือ แสงอาทิตย์ของวันใหม่รอดผ่านฟิล์มกระจกเข้ามา แต่ระยะทางก็ยังคงอีกไกลกว่าจะถึงสุไหงโกลก และเมื่อรถไฟแล่นเข้าสู่เมืองท่าหาดใหญ่ การรักษาความปลอดภัยของเจ้าหน้าที่ก็เข้มงวดมากขึ้น ทหารและปืน M16 เป็นของคู่กันไปแล้วกับการเดินทางเข้าสู่เขต 3 จังหวัดชายแดน ขอบคุณค่ะ และผมก็เดินทางมาถึงสุไหงโกลก สุดสายของเส้นทางรถไฟสายใต้ ดินแดนของนราธิวาสที่ผมพึ่งเคยได้มาสัมผัสครั้งแรก กว่า 21 ชั่วโมงที่ผมอยู่บนรถไฟ ซึ่งเป็นการเดินทางที่กินเวลาเป็น 1 วันเต็มๆ เมื่อเข้าสู่เมืองนราธิวาสพบก็หาของกินทันที ซึ่งสถานที่แห่งนี้ดูจะคึกคักมากกว่าในจินตนาการที่ผมเคยคิดไว้ แต่ไม่ได้เดินออกสำรวจรอบๆตัวเมือง ก็จะสัมผัสได้เห็นถึงความเข้มงวดในบางอย่างที่ต่างไปจากจังหวัดอื่นๆ การเดินทางครั้งนี้มีจุดหมายแรกที่ผมได้ตั้งใจไว้คือการเดินทางเข้าสู่หมู่บ้านลีนานนท์ อำเภอสุคิริน ซึ่งในเย็นวันนี้ผมได้นัดกับกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งที่ไม่เคยพบหน้ากันมาก่อน เพื่อจะนำพาผมเข้าไปในเขตของหมู่บ้านลีลานนท์ ฟ้ามืดลงและร้านค้าค่อยๆทยอยปิดตัวลงตั้งแต่ 18:00 น แล้ว ดูเหมือนกลุ่มพี่ๆจะมารับผมได้ช้ากว่าเวลาที่นัดหมายไว้บ้าง และเกือบจับเวลา 19:00 น รถของพี่ๆก็มารับผม การเดินทางขึ้นเขาในถนนที่คดเคี้ยวในยามค่ำคืน เป็นสิ่งที่ทำให้คนต่างถิ่น ที่ไม่เข้าใจในสถานการณ์ความไม่สง ของสถานที่แห่งนี้ดีพอรู้สึกหวั่นใจอยู่ไม่น้อย ซึ่งต้องบอกเลยว่าพี่คนขับรถขับได้เร็วมาก และใช้เวลาชั่วโมงกว่าๆเราก็มาถึงหมู่บ้านรีนานนท์ ที่ดูจะมีเสียงของผู้คนที่คึกคักอยู่ภายใน และสร้างของหมูที่ถูกลมเพื่อเลี้ยงชาวบ้านและนักท่องเที่ยวที่มาถึง กับการถนอมอาหารที่จะใช้ในภายภาคหน้านี้ เป็นบรรยากาศที่แปลกประหลาดที่ผมจะต้องเรียนรู้ความรู้สึกนี้ไปพร้อมๆกับทุกอย่าง ที่เต็มไปด้วยภาษายาวีและผู้คนที่แปลกหน้า ว่าจะเข้ามาได้มีเสียวๆด้วยใช่ไหม ไม่เหมือนที่บ้านเลยเห็น หลังจากวางแผนเส้นทางและกินอาหารร่วมกับชาวบ้านเรียบร้อยแล้ว ผมเดินตามพี่เจและพี่ดาวที่ร่วมเดินทางมาในรถคันเดียวกันมายังบ้านพี่สายัณห์ที่อยู่ใกล้ๆ เพื่อล้มตัวลงนอนให้ผ่านค่ำคืนที่เหน็ดเหนื่อยนี้ไป เช้าวันรุ่งขึ้นแสงแดดผ่านแยงตาเข้ามาในเปลที่ถูกผูกไว้ และเสียงของชาวบ้านที่เรียกปลุกให้เราลุกไปกินข้าว เราทุกคนจึงตื่นขึ้นมาเพื่อเก็บข้าวของและลุกออกไป เพื่อเข้าสู่การเดินทางของเช้าวันใหม่ เป็นอีกหนึ่งเช้าที่สดใสกับการได้นอนอย่างหลับสน เพราะเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางที่ยาวนานของเมื่อวาน และแสงอาทิตย์ในเช้าของวันนี้ ก็พัดผ่านแสงสลัวภายในจิตใจของผม ให้กลับมาได้รู้สึกเป็นตัวเองอีกครั้ง หลังจากที่ได้รู้สึกประหม่าเมื่อคืน เสียงชาวบ้านกำลังเหลาไม้กระบี่กระบองที่เป็นสินค้าพื้นบ้านสำหรับส่งให้จังหวัดต่างๆและ กรุงเทพฯซึ่งบางครั้งผมก็อดขำไม่ได้ที่แอบคิดว่า เมื่อตอนเรียนอยู่ชั้นม 2 เราอาจจะได้ใช้กระบี่กระบองของที่นี่ก็ได้ หลังจากกินข้าวเสร็จได้ไม่นานผมก็ได้ยินเสียงเรียกของชาวบ้านซึ่งกำลังสตาร์ทรถเพื่อที่จะออกไปขับรถเล่นกัน การชวนอย่างฉุกละหุกนั้นทำให้ผมได้ขึ้นมาบนรถอย่างไม่คิดอะไรมากใช่ๆครับ แสงพรมแสงไฟก็ไม่มี จับเส้นทางไงถ้า ขอนไม้นี้หัวกลับทันทีคนเลี่ยมออกก่อนถึงขอนแก่น พีพีและชาวบ้านคุยเรื่องน่ากลัวให้กลายเป็นเรื่องตลกร้ายได้ เสมือนการปรับตัวของสิ่งมีชีวิตในแต่ละพื้นที่ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นความสามารถพิเศษของคนที่ชอบเดินทางท่องเที่ยวผจญภัยที่จะคิดบวกและสามารถปรับตัว กับสถานการณ์นั้นได้อย่างดี แล้วหลังจากเราขับรถเล่นกันใหม่ศาลายา เข้าพบกลุ่มเด็กๆที่ปั่นจักรยานอยู่ พี่อ้นที่เป็นคนขับรถมา ชวนผมลงมาถ่ายรูปเด็กๆที่ริมถนนเป็นภาพที่ไม่ว่าจะเป็นเด็กไทยพุทธหรือเด็กไทยมุสลิม ก็ต่างในช่วงเวลาที่มีรอยยิ้มไปพร้อมกันเราขับรถต่อมา ที่วังหินงาม ก็พักผ่อนและรอเวลาในการเดินทางของช่วงบ่ายวันนี้ ซึ่งจะต้องรอนักท่องเที่ยวอีก 3 คนที่จะลงจากรถไฟในช่วงเที่ยงวันนี้สำหรับการเดินทางเข้าสู่พาหนะ ข่าวสถานที่ที่หลายคนและตัวผมอยากจะเดินทางไปสัมผัสสักครั้ง ซึ่งเป็นเป้าหมายของทุกคนที่มารวมตัวกันในวันนี้ และเมื่อใกล้ได้เวลาเราก็ขับรถกลับมายัง ในช่วงเวลาที่แดดค่อนข้างจะแพ้ไอร้อนออกมา และในระหว่างนั้น พิพิธภัณฑ์ในบ้านก็หยิบเกาลัดเมืองไทยให้ผมกิน และเราทุกคนก็ร่วมกันกินอาหารเที่ยง เขาไม่เปิดด้วย อร่อย ไม่ได้ ในช่วงเวลาบ่ายทุกคนเริ่มแพ็คกระเป๋าให้เหมาะสมกับการเดินป่าใต้ที่ทั้งชื้นและฝนตกชุกอยู่ ถุงพลาสติกในแบบต่างๆจึงจำเป็นอย่างยิ่งในการเดินทางครั้งนี้ และนักท่องเที่ยว 3 คนสุดท้ายก็เดินทางมาถึงยังหมู่บ้าน ซึ่งเป็นเวลาที่ทุกคนพร้อมจะออกเดินทางแล้ว และก่อนออกเดินทางเพียง 5 นาที สายฝนก็เทลงมา ฝนตกลงมาอย่างฟ้ารั่ว แต่สิ่งที่ผมแปลกใจกลับไม่ใช่สายฝนหากแต่เป็นนักเดินทางที่พร้อมจะลุยกับฝนภายในทันที ซึ่งก็ต้องบอกเลยว่าสปิริตของทุกคนถูกใจผมมาก สำหรับการเดินป่าที่ไม่ได้ส่วนความสะดวกสบายจนเกินไปและกลมกลืนไปกับภัยอันตรายที่เหมือนกับการ พลิกลงในอาหาร สำหรับคนชอบกินอาหารรสจัด ในช่วงเวลาที่กำลังผัดอยู่นี้ก็พอจะส่งกลิ่นหอมให้รู้ได้ว่าการเดินทางครั้งนี้คงจะได้รส งานของแกงเผ็ดจากใต้อย่างแน่นอน เราเดินทางมาถึงทางขึ้นของผานับดาวและฝนก็ยังเทลงมาไม่หยุด ในขณะที่รถขับเคลื่อน 4 ล้อพยายามดันตัวเองจากโคลนขึ้นไปยังทางชัน และสิ่งที่เราทุกคนคิดก็มาถึง อวสานนะพี่ ผมว่าจะขึ้นได้นะพี่ มันไม่ชัด ภาษาเจ๋งเลย เราควรสัมภาระลงจากรถในช่วงเวลาที่ฟ้ารั่วและเลือกที่จะเดินขึ้นไปแทนในเส้นทางที่รถ สามารถขึ้นไปได้แล้วเป็นการเดินขึ้นเขาภายใต้สายฝนและช่องของน้ำที่ล้อดินโคลนอยู่ตลอดเวลา สายฝนกระทบลงที่หน้าของผม ซึ่งเป็นช่วงเวลาเดินป่าที่ผมสะใจที่สุดตั้งแต่เคยเดินมา การให้สัมภาระในเป้มาอย่างดีก็จะไม่เห็นผลในช่วงเวลาแบบนี้ ช่วงเวลาที่ฝนไม่สามารถทำอะไรเราได้ในช่วง ปลายฝนต้นหนาวเป็นช่วงเวลาแห่งการเดินป่า ของผู้คนที่ชื่นชอบในการเสพธรรมชาติกันอย่างสงบ แต่ในการเดินทางครั้งนี้เป็นครั้งแรกของผม ที่เพิ่งรู้จักการเสพธรรมชาติอย่างบ้าคลั่ง มันคงเหมือนการได้พบกับคนที่คุยถูกคอในวันที่ใช่ ที่ทำให้เรารู้ว่า เพื่อนใหม่ของเราได้กำเนิดแล้ว พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าและเราก็เดินกันมาจนถึงด้านบน ของผานับดาวแล้วเราเดินกัน จนถึงจุดตั้งแคมป์ แล้วพี่เจก็ได้เข้ามาช่วยผมกลางฟลายชีทให้กับนักเดินป่ามือสมัครเล่นอย่างผม เป็นช่วงเวลาที่ฟ้ามืดลงแต่คนยังเปียกไปทั้งตัว ทุกคนได้จุด แข่งกันเรียบร้อย ฤดูพอที่จะผ่านค่ำคืนนี้กันไปได้อย่างสบาย เป็นครั้งแรกกับทริปที่จะได้ผูกเปลนอนในป่า ซึ่งมีความแปลกใหม่นี้ก็ยังคงจะทำให้ผมถูกใจได้แม้ในยามที่หลับ เอียงไป ไม่รู้ยังไงลงไปก็เปียก และเมื่อความวุ่นวายทุกอย่างจบลง ช่วงเวลาของการนั่งล้อมวงพูดคุยก็มาถึง การล้อมวงพูดคุยในสถานที่ที่จำกัด ไปด้วยเรื่องของผู้คนและสิ่งอำนวยความสะดวก ที่ถูกใช้สอยกันอย่างเต็มประสิทธิภาพในความรู้สึก เป็นสิ่งที่ทำให้เราได้เห็นความสำคัญของทุกอย่าง ต่างจากความสะดวกสบายภายในเมือง ที่แสงจากดวงจันทร์คงจะไม่มีค่า เหมือนกับค่ำคืนนี้ที่ดวงจันทร์ยืดออกอย่างเต็มที่ เพื่อให้แสงสว่างกับผู้ที่เห็นค่าในตัวเอง และหลังจากคลื่นลมสงบ ดวงดาวก็เรียงรายอยู่เต็มท้องฟ้า ฟ้าหลังฝนย่อมสวยงามเสมอ เป็นเพียง 1 ประโยค ที่อยากจะพูดออกมามากที่สุดในความรู้สึกของเช้านี้ นี่คงเป็นอีกหนึ่งความประทับใจที่ผมได้เดินทางมายังนราธิวาส และได้สัมผัสว่าที่นี่มีอะไรซ่อนอยู่บ้าง จะต้องรู้สึกขอบคุณสายฝนเมื่อค่ำคืน ความอันตรายคงไม่สามารถจำกัดคุณค่าของบางอย่างไว้ได้ดังเช่นกุหลาบที่มีหนาม ที่พิสูจน์ตัวเองให้โลกได้รู้ว่า ความสวยงามนี้เป็นของจริงแม้ในยามแห้งเห*่ยว ซึ่งก็อยู่ในมุมมองของการเก็บรักษาของแต่ละคน ที่จะยังให้ค่าดอกไม้ที่ถูกทับอยู่ในหนังสือ ที่หลายคนได้หลงลืมไปแล้วว่าสิ่งนี้เคยสวยงามเพียงใด และมีคุณค่ากับจิตใจของผู้คนมากขนาดไหน นิคมจะเป็นปฐมบทของความทรงจำในชายแดน ที่นำพาผมหลุดเข้าไปในดินแดนสนธยา ปลายด้ามขวานของดินแดนไทย ที่จะสะกดทุกความทรงจำของผม ไว้ในใจของผู้ที่ผ่านมาพบเห็นความทรงจำในครั้งนี้ และในการเดินทางครั้งนี้บัตรกดเงินสด a money Buddy เรื่องเงินได้สนับสนุน การเดินทาง สำหรับนักเดินทางที่ไม่ชอบวางแผนเรื่องเงินบัตรกดเงินสด a money คงเป็นอีกทางเลือกหนึ่งของนักเดินทาง ที่จะทำให้ตลอดทริปในการเดินทางไม่ต้องสะดุดกับเรื่องเงินและค่าใช้จ่ายให้ปวดหัว ซึ่งด้วยการสมัครที่ง่ายและอนุมัติไวซึ่งตัดขั้นตอนให้กระชับและเข้าใจได้ง่าย และบัตรกดเงินสด a money ยังไม่มีค่าธรรมเนียมแรกเข้าและค่าธรรมเนียมรายปี สามารถสมัครกันง่ายๆที่ www.amoney.in.th